Hoera, het dooit!

Het zit soms mee, het zit soms tegen. Jarenlang heb ik gehoopt op een lange periode met strenge vorst om lekkere toertochten door het mooie Zuid Holland te schaatsen. Heb ik net een nieuwe liefde met het fietsen gevonden... gaat het keihard vriezen! De fiets blijft een weekje in de schuur en ik bind de ijzers onder. Maar vandaag was het eindelijk weer zo ver: het dooit genoeg en ik kan na m'n werk even twee uurtjes vrij maken om te rijden. 

Ik begin langs de Vliet richting Voorschoten, waar een grote boot me tegemoet komt die al het ijs open breekt. Toch wel jammer, zondag reden we hier nog op de schaats en aten we erwtensoep bij die leuke 'Koek en Sopie'. Wel een mooie gelegenheid om even te meten hoe ver we zondag nou hebben geschaatst: de teller geeft 6,5 km aan (dus 13 km heen en weer schaatsen) en dat is minder dan het zondag op de schaats voelde!

Het probleem 'te krappe helm' is inmiddels opgelost. De helm paste in de winkel precies op de grootste stand, maar toen had ik nog niet bedacht dat ik iets onder m'n helm wilde doen tegen de koude oren. Hoe gaan we dat nou weer oplossen? Het onovertroffen forum van de website Fiets.nl biedt de oplossing: het schuim aan de binnenkant van de helm zit met klittenband vast en kun je gewoon verwijderen. Nu past een bandana net in m'n helm en zit de helm niet meer al te strak. Dit voelt al een stuk beter dan tijdens het vorige tochtje. 

Na Voorschoten rijd ik rap door richting Leiden. Wat gaat het hard! Tenminste, mijn beginnersbenen vinden 30km/uur nog steeds erg hard, maar ik hou het wel tot onderaan Leiden vol. Dan rijd ik een stukje terug richting Voorschoten en ga vervolgens via Leiden Zuid door naar Valkenburg en dan via Wassenaar verder langs de N44 tot de oversteek onder de weg door. Dan langs De Horsten terug, even een lusje maken langs de camping aan de rand van Leidschendam. Wat is het hier nu mooi rustig en wat liggen de weilanden er prachtig bij in de lichte mist en donkere kleuren van een januari-aan-het-einde-van-de-middag. Een groepje eendjes oefent voor Jezus en wandelt over het ijs dat inmiddels met een dikke laag water is bedekt. 

Op de grote weg van Voorschoten naar Leidschendam terug zet ik nog één keer lekker aan en dan ben ik alweer thuis.. Dit keer heb ik 32 km gereden in zo'n 1.20 uur tijd. Elke keer ben ik weer verbaasd hoe snel ik die voor mij grote afstanden afleg. Ik ken de regio goed door m'n lange duurlopen van het hardlopen en tochtjes op m'n oude huis-tuin-en-keukenfiets. Maar nu lijkt Zuid-Holland een stuk kleiner. Afstanden die vroeger 'lang' waren en voor een tocht van een hele middag zorgden, rij ik nu fluitend even in een uurtje na het werk. Blijkbaar maakt het toch écht uit als je op een racefiets rijdt en blijkbaar heb ik een lekker fietsje want als beginner rij ik er heerlijk op. Het smaakte weer... naar meer!

Bij thuiskomst toch maar even een plens water over de ketting van m'n fiets gegooid. Hij is nu écht vies en alles zit vol modder. Ik hoop dat ik de ergste viezigheid nu kwijt ben, binnenkort maar eens op zoek naar een kort slangetje aan onze tuinkraan, zodat ik hem echt goed kan schoonhouden. Ook dat moet ik allemaal nog leren, maar echt ingewikkeld kan dat toch niet zijn?