Vandaag fiets ik op bekend maar toch nieuw terrein: het prachtige buitengebied van Winterswijk, de plaats waar ik de eerste 18 jaren van m'n leven doorbracht en destijds vele fietstochtjes heb gemaakt. Met de wielen gedemonteerd blijkt m'n Trek zelfs met twee kids erbij gewoon achterin een Beetle Cabrio te passen, al moet ik wel het dak openen om alles in de auto te krijgen.
Op de nieuwe fietssite van de achterhoekse VVV plan ik keurig met nummers van de knooppunten m'n route. Met schilderstape uit het schuurtje van pa plak ik de informatie op m'n frame. Onderweg blijkt het volgen van de route niet altijd makkelijk. Soms is er kilometers lang geen routebord te vinden, andere keren wijst de route onverbiddelijk naar een mul zandpad dat niet geschikt is voor m'n Trek met dunne racebandjes. Spontaan overweeg ik opnieuw om ook maar een mountainbike aan te schaffen.
Hoewel de route soms wat onduidelijk is, verdwaal ik niet omdat ik de regio natuurlijk uitstekend ken. Twijfel ik toch over een grenspaadje, dan pak ik de GPS op m'n telefoon erbij en is het direct weer duidelijk hoe ik verder kan rijden. Ik geniet van het karakteristieke landschap. Hoewel het voor buitenlanders ongetwijfeld net als in Zuid Holland heel vlak is, zie ik grote verschillen. Hier liggen de akkers niet onder, maar boven de wegen. Veel akkers hebben bovendien een traditionele bolling die afloopt naar de wegen aan de zijkant. Ook beekjes zijn opvallend. Hier geen lange rechte sloten langs een weiland, maar kronkelende beekjes in een bos, met steile oevers waarin ijsvogels nestelen. Tussen al dat moois staan de karakteristieke boerderijen die klassiek ogen, maar modern zijn.
Ook zie je rond het gebied van Winterswijk grote verschillen. Het noorden, bij Meddo en Henxel heeft grote lange akkers met weinig bos en, vanwege de nabij gelegen Duitse grens, weinig dwarswegen. Het zuiden rond het Woold heeft echter de befaamde Bekkendelle met kronkelende beekjes die tussen dichte bosgebieden kabbelen. Wat overal opvalt is het grote belang van recreatie. Er zijn 'uutbloashuuskes' waar je zelf je drankje kunt inschenken, boerenleenbankjes om van de omgeving te genieten, of appartementen bij de boer. En geef ze eens ongelijk: het is hier prachtig om te recreëren. Gelukkig zijn er nog maar weinig mensen die dit hebben ontdekt: wat is het hier rustig! Ik rijd kilometers lang over wegen zonder een enkele auto tegen te komen en alleen het gezang van de vogels is oorverdovend. Dat is misschien wel het grootste verschil met het drukke Zuid Holland.
Gefietst: 49 km gefietst in precies twee uur, met veel stops voor foto's en de route. Windkracht 2, ongeveer 18-14 graden, gefiets van 19.00 tot 21.30 uur (donker). Route: Via de Groenloseweg tot voorbij de tweede ingang naar 't Kooiveld, dan rechtsaf richting Meddo. Door Meddo rechtdoor richting de grens, dan de lange grensweg langs Huppel naar Ratum en dan door naar Kotten. Vanaf Kotten terug naar de rondweg bij Winterswijk, maar dan via de Wooldseweg weer richting 't Woold. Voor 't Woold richting Miste en door Miste naar de molen bij Bredevoort. Dan langs de Twee Bruggen naar Corle en tot slot via de Corleseweg weer terug naar de bebouwde kom van Winterswijk.