Droog en niet eens heel koud

Het is zaterdagmiddag en ik heb ruim de tijd voor een langere tocht, bovendien is het lekker droog en 7 graden, gewoon prima fietsweer. Ik heb zin in zeewind en rij daarom richting duinen. Onderweg bedenk ik dat het, vanwege de lichte wind, niet handig is om richting Wassenaar te starten, omdat ik dan het laatste stuk met wind tegen moet rijden. Daarom besluit ik het rondje de andere kant op te rijden en vertrek via Clingendael naar Scheveningen. Ik rijd door tot aan het strand en dan richting de haven. Daar even een korte stop om te kijken naar de mooie spullen bij wielerzaak Tom Schouten en dan verder om de haven heen naar de duinen. Het gebied na Scheveningen ken ik op m'n Kijkduimpje van alle hartlooptrainingen. Toch is de sfeer tijdens het fietsen anders. Je kijkt net wat verder weg en raast overal op hoge snelheid langs, lekker! Het duingebied is prachtig kaal met honderden verschillende kleuren bruin. Altijd weer mooi. 

Bij Kijkduin is het tijd voor een korte stop en met de GPS bekijk ik even welke routes er zijn. Ik kies voor het fietspad naar Monster, want hoewel er al 20 km op de teller staat ben ik nog lang niet moe. Halverwege Monster staat een mooi routebord en hier ga ik weer even peinzen over een optimaal vervolg. Dan stopt er een andere wielrenner die me ook bij Kijkduin al zag staan en de galante heer biedt me zijn wiel aan en tipt me om 1-2 versnellingen lager te gaan rijden. Dat rijdt een stuk makkelijker en 't is bovendien gezellig. Voordat ik het weet zijn we Monster al voorbij, dan laat ik m'n begeleider gaan want helemaal doorrijden naar Hoek van Holland lijkt me wat teveel van het goede, het is immers nog maar drie weken geleden dat ik m'n eerste ritje reed. 

Vanaf Monster rijd ik dwars door het Westland heen. Na een aantal kilometers pak ik de GPS erbij en dan blijk ik vlak langs de nieuwe waterweg te rijden, had ik dus net zo goed met m'n begeleider mee kunnen rijden naar Hoek van Holland. Via 's Gravezande ben ik naar Westerlee gereden en de toch gaat verder via De Lier en Het Woudt naar Den Hoorn. Daar herken ik de kruising van vorige week zaterdag, toen twijfelde ik om via het Westland door te rijden, nu kom ik vanaf die kant, grappig. 

Het stuk tussen De Lier en Den Hoorn is mooi, een lange rechte weg door de polder, met hier en daar oude wegen met meer bomen en oude boerderijen. Vanaf Delft is de route weer vertrouwd: langs de Vliet naar Rijswijk en Voorburg. In Leidschendam maak ik nog even een snelle stop voor een Mars (honger!) en dan is het weer tijd voor de tuinslang. De teller geeft met 61 km een nieuw record aan en ook heb ik nog nooit zo lang op de fiets gezeten. Toch voelt alles na die 2.35 minuten nog steeds goed aan en ik heb weinig last van m'n handen, zitvlak of nek en rug. Zou die fiets dan toch goed passen?