Woensdagmiddag, fietstijd

Vanaf de plas bij Vlietlanden ontdek ik dankzij m'n nieuwe fietskaart een klein paadje. Het loopt onder de A12 door, na een bruggetje loopt een prachtig fietspad tussen de weilanden door naar het oude Zoeterwoude Dorp. Bovenop het bruggetje is het tijd voor drie foto's. Recht voor me uit loopt het fietspad, heerlijk recht en rustig, wielrennerswalhalla!

Aan de rechterhand van het bruggetje ligt het oude pittoreske Zuid Holland: lege weilanden die door een dijkje worden gescheiden van een breed water dat flink hoger ligt dan de polder. In de verte een molen die het waterpeil op het goede niveau houdt. Alleen de klompen en tulpen ontbreken, dan is het plaatje voor de toerist compleet.

Aan de linkerkant van hetzelfde bruggetje zien we het nieuwe Zuid Holland. De drukke A4 vol met verkeer dat voorbij raast. Langs de snelweg industriegebied, loodsen en kassen. En natuurlijk een paar moderne grote windmolens die van kilometers ver al zichtbaar zijn en een baken vormen op veel van m'n tochten. Hoewel ik op m'n tochten tot nu toe vaak de pittoreske kant van Zuid Holland laat zien zijn beide kanten meestal nadrukkelijk aanwezig: het lege oude land en het drukke volle land van 2009. Het contrast is mooi en blijft me boeien, zeker als dat op één klein bruggetje zo mooi zichtbaar wordt. 

Tussen Zoeterwoude en Koudekerk fiets ik langs het water over een verrassend stukje fietspad: de weg loopt onder een kraan door, die onverstoorbaar zand uit een boot takelt. Zuid Holland is niet alleen pitoresk landschap, er wordt natuurlijk ook gewerkt!

Woensdag 27-2-09: 47 kilometer gereden in 1.57 uur, gemiddeld 24 km/uur, windkracht 4 en flink tegenwind op de terugweg, 9 graden. Route: Via het fietspad langs de vogelplas (niet langs de Vliet), dan direct rechtdoor tussen de A4 en Vlietlanden over het fietspad, een klein paadje naar rechts onder de snelweg door en tussen de weilanden door. Dan via Zoeterwoude-Dorp naar Zoeterwoude. Even richting Leiden, het water over (zoeken naar de goede weg!) en aan de overkant pal langs het water naar Koudekerk. Daar weer het water over en de polder in. Via lange wegen met veel haakse bochten terug naar Zoeterwoude en dan langs de Vliet via Voorschoten weer naar huis. 

Na een weekje vakantie weer snel op de fiets

Na een drukke werkweek en een lang weekeinde in Twente kan ik na een week onthouding weer op de fiets. Enthousiast rijd ik m'n favoriete rondje door het groene hart. Hoewel het nog volop winter is, steken de eerste sneeuwklokjes hun hoofdjes al boven de koude grond. Een mooi gezicht langs de kant van de sloot, dit ruikt naar lente. 

De horizon is promintent aanwezig tijdens het fietsen en ik merk dat er nieuwe oriëntatiepunten aan de horizon verschijnen. Plaatsen die me een paar maanden geleden nog weinig deden, maar nu al merkwaardig vertrouwd worden. Eén zo'n plek is de inmiddels vertrouwde toren van Stompwijk, een plaats die ik de afgelopen weken vaak heb gepasseerd. 

Zuid-Holland heeft ontzettend veel windmolens, merk ik tijdens m'n tochten. Tussen Stompwijk en Zoetermeer staat een hele fraaie. De molen is niet meer in gebruik en de kop met de wieken zijn verwijderd. Daardoor is er bovenop de molen plaats voor... een dakkapel. Prachtig hoe het oude erfgoed van een modern jasje wordt voorzien, de eeuwen vermengen zich en dat is mooi. 

Bij Stompwijk staan de bekende molens 'de drie gezusters'. Bij Leiden ontwaar ik aan de horizon een mooie tegenhanger die ik hierbij doop tot 'de drie gebroeders'. Stoer, mannelijk en kaarsrecht staan er drie hijskranen aan de horizon van het park. Mooi!

Zondag 22 februari, 36 kilometer gefietst in 1.30 uur. Gemiddeld zo'n 24 km/uur gereden. Route: vanuit Leidschendam naar de Knip, daar over de brug over de snelweg naar Stompwijk, weggetje tussen de weilanden, grote weg oversteken en dijkje door de polder naar de Noord Aa. Langs de Aa richting Gelderswoude, dan richting Zoeterwoude en vlak voor Zoeterwoude langs de spoorbaan richting Leiden. Dan langs de Vliet naar Voorschoten en door naar Leidschendam, vanaf de Knip nog even een klein stukje verlengen rondom de vogelplas en dan weer naar huis. Windkracht 3. 

Winter, maar toch al lekker

Zaterdagmiddag en de benen willen naar de duinen, de longen willen zeelucht. Met de ontluikende sneeuwklokjes steken ook de wielrenners hun kopjes weer boven de grond, ik heb nog nooit zoveel rijders gezien op m'n weekeindtochtje, al is het nog steeds heerlijk rustig op de mooie lange wegen in het duingebied tussen Wassenaar en Katwijk.

De weg tussen Scheveningen en Wassenaar ken ik inmiddels, maar dit stuk is nieuw. Rustig toer ik omhoog en omlaag over de duinen en voorzichtig neem ik de best scherpe bochten. Ik geniet van het uitzicht, mooie duinkommen en prachtige luchten. 

In Katwijk is het tijd voor een korte stop bij de boulevard. Ik pomp m'n banden wat harder op, knabbel wat aan een boterham-met-ontbijtkoek en verbaas me over de supporters van de plaatselijke amateurclub die zowaar onder stevige politiebegeleiding naar de wedstrijd tegen Quick Boys wandelen. 

Hoewel het strand op de foto's er prachtig uitziet, is zelfs hier het uitzicht typisch industrieel Zuid-Holland. In het zuiden zijn de pier en torens van Scheveningen duidelijk te zien, in het noorden is ook industrie zichtbaar. Toch blijft de zee mooi, gewoon mooi. 

Vanaf Katwijk rijd ik in het wiel van twee ervaren rijders op lekker hoog tempo mee naar Noordwijk, maar vlak voor het dorpje weten ze me te lossen. Via de provinciale weg rijd ik alleen terug naar Katwijk, dan duik ik weer dezelfde weg door de duinen in richting Wassenaar. 

Grappig dat je de route zo verschillend kunt ervaren, afhankelijk van welke kant je komt. Ik zie in Katwijk nu een breed water met een sluis, iets wat ik op de heenweg tussen alle voetbalsupporters totaal heb gemist.

Op de terugweg houd ik een tweede rustpauze in de duinen. Niet omdat het nodig is, maar gewoon omdat het de eerste keer is dat ik tijdens een fietstochtje kan pauzeren zonder direct volkomen te verkleumen. Ik zit heerlijk aan met een krentenbol op de top van een duin in de zon naar de passerende fietsers te kijken. Er komen prachtige bikes voorbij, en mooie klassiekers met de schakelboel nog op het frame. Grappig om de diversiteit te zien in iets dat me een paar maanden geleden nog amper opviel. Het kan verkeren, het leven kan veranderen. Ik baal niet eens meer van die hardnekkige loopblessure. Het fietsen is een prachtige vervanger. 

Gefietst via Leidschendam, voetbalvelden RKAVV/SEV, langs de Horsten naar Wassenaar, door het centrum naar de Wassenaarse Slag en het duinpad naar Katwijk. Langs de boulevard en dan via het volgende duinpad naar Noordwijk. Dan via de provinciale weg terug naar Katwijk en weer door de duinen naar Wassenaar. Dan via de provinciale weg naar Voorschoten en langs het spoor terug tot vlak voor Leidschenhage. In totaal 2.10 minuten en 54 km. Lekker gereden, vooral op het einde veel 30 km/uur gehaald, prima voor mijn doen. Vrijwel geen wind, 8 graden. 

Die prachtige koude natte dinsdagochtend

Er is bijna elke week wel een dag waarop de klanten minder haast hebben en ik lekker de fiets kan pakken om 's ochtends een paar uurtjes te rijden. Het is net of het rijden op zo'n ochtend dat iedereen op kantoor zit nóg lekkerder is, al is het maar vanwege de uitgestorven wegen die speciaal voor mij te lijken zijn aangelegd. 

Hoewel buienradar voorspelt dat het tot 10 uur droog blijft, is het miezerig en ik krijg een flinke bui op m'n kop. Wat is fietsen dan mooi: de regen valt met bakken uit de lucht, alles wordt nat en ik trap heerlijk door met de blik op oneindig: I love it!

Vanwege de regen en een beetje pijn in de knie vandaag een kort rondje van een uurtje naar boerderij 't Geertje en weer terug de route via Buytenpark bij Zoetermeer verkend. Het was weer mooi, en oh wat smaken die korte rondjes naar meer! Ik kan niet wachten totdat ik de fiets weer kan pakken, misschien donderdag of vrijdag nog even? 

De route: Vanaf Leidschendam langs de Vliet naar de Knip, rechtsaf, snelweg oversteken, even richting Stompwijk en dan direct het fietspad door de weilanden. Dan de grote weg richting Zoeterwoude oversteken en lekker via het kleine weggetje door de polder richting Noord Aa en het Geertje. Daar terug richting Stompwijk, weer de grote weg oversteken en nu via Buytenpark bij Zoetermeer terug langs de molens van Stompwijk. 

Totaal 25 km en ruim een uurtje gefietst, vrijwel windstil bij 7 graden. Lekker weer, niet koud.

Zaterdagmiddag in het groene hart

De zaterdagmiddag begint een vast patroon aan te nemen: de fiets pakken en lekker een paar uur fietsen. De tocht begint bij 'de poort naar het hart', de tunnel die vanuit de bebouwde kom van Leidschendam onder de A4 doorloopt en plots toegang geeft tot uitgestrekte weiden, molens en wolken. Een waar fiets-walhalla!

De tocht begint over de binnenweg naar Zoetermeer, dan een kort stukje door Zoetermeer en dan langs de Noord Aa, waarna ik plots op het vertrouwde fietspad vanuit Stompwijk rij. Daar rij ik door naar Benthuizen en dan weer over de weg van vorige week naar Boskoop. Dit rijd super, later merk ik dat ik toch de wind behoorlijk mee had. Na 25 km draai ik bij Boskoop richting Hazerswoude. Daar even tijd voor een korte stop bij de fietsenmaker, vanwege een rare kraak in m'n trapper die wat luider lijkt te worden. De inspectie bij de fietsenmaker levert niets op en ik vervolg m'n weg langs pittoreske dijkjes en mooie boerderijen met beeldentuin. Dan kom ik weer uit op de vertrouwde weg richting Zoetwoude en nu trap ik helemaal door tot in Zoeterwoude. Daar hou ik links aan en rijd langs de oude weg tot aan de Vliet bij Leiden. Dan is het verder langs de Vliet via de vertrouwde weg naar Voorschoten terug naar huis. 

In totaal fiets in 54 km in 2.15 uur. De wind was minder gruwelijk dan vorige week, maar leverde toch flink wat tegenstand. 

Ik merk tijdens m'n ritten dat niet alleen de wegen, maar ook de horizon bekend wordt. Er zijn een paar mooie kerktorens als baken en ook de molens langs de snelweg bij Zoeterwoude zie ik soms vrijwel de hele middag tijdens het fietsen. 

En de wolken, de wolken. Terwijl ik gewoon in de stad leeft, heb ik amper erg in de wolken. Tijdens het fietsen door de lege polders nemen de wolken een groot deel van je gezichtsveld in. Je beseft dat er boven de grond een hele grote ruimte is, vol kleur, vol leven, met een heel eigen dynamiek. Die oneindige hemel... 

Zoals altijd is fietsen langs m'n geliefde Vliet weer mooi, de wind staat net iets anders dan ik denk en hij blijkt nog behoorlijk tegen te werken. Gelukkig komen er twee (grote!) andere wielrenners me achterop, en in hun wiel rijd ik heerlijk met een vaartje boven de 30km per uur terug. 

Waar is de Randstad?

Dinsdagochtend, eerste afspraak om 11.30 dus weer een paar uurtjes om te fietsen. Het miezert een beetje, is vrijwel windstil en 4 graden. Iedereen staat in de file of zit op kantoor, dus de wegen zijn leeg en verlaten. Via de Vliet rijd ik naar Stompwijk over uitgestorven wegen, geflankeerd door knotwilgen en weilanden met ganzen. 

Bij Stompwijk ga ik over het fietspad tussen de weilanden door naar de grote weg richting Zoetermeer. Daar steek ik over en rij over het dijkje naar de Noord Aa. Over het fietspad langs de Aa rijd ik naar Gelderswoude. Dan lekker de lange lege weg volgen, tot vlak voor de A12. Daar duik neem ik het fietspad richting Zoeterwoude. Bij Zoeterwoude even langs de grote weg en de A12 oversteken. Dan kom ik in Leiden aan en rijd langs de Vliet terug via Voorschoten naar Leidschendam. 

In een 1.20 uur rijd ik bijna 35 km. Wat was het rustig en leeg, ik heb het gevoel dat ik me bevind in een uitgestrekt gebied vol weilanden, ganzen en wilgen. Waar zijn de steden en de snelwegen? Waar is de Randstad? Wat is het hier mooi!