Welkom bij Toerclub De Tol

Zondagochtend 29 maart: de eerste toertocht van de Leidschendamse fietsclub 'de Tol'. Als gast rijd ik mee en het bevalt me uitstekend: fietsen in het wiel van een ander is nu eenmaal altijd lekker. Tel daar bij op dat we een stop maken voor een goede capuccino, die voor me wordt voorgeschoten door webmaster Peter omdat ik m'n geld ben vergeten. Je begrijpt: ik heb een prima ochtend. 

We fietsen via de vogelplas en Duivenvoorde/de Horsten naar Wassenaar over bekende weggetjes. Dan blijken de heren toch een betere sluiproute te kennen dan ik. Zonder erg te hebben in het dorp rijden we over mooie rustige weggetjes tot onderaan de duinen. Daar nemen we de kale weg met tegenwind naar Katwijk en stoer probeer ik wat kopwerk te doen. In Katwijk duik ik echter al snel weer in de groep, wat is meefietsen achter een ander toch lekker!

In Noordwijk is het tijd voor een lekker 'bakkie' en een goed gesprek, waarna we in vliegende vaart met de wind in de rug weer naar huis toeren. Dit was een prima kennismaking, de volgende keer probeer ik er weer bij te zijn, als het met het voetbalprogramma van manlief is te matchen. 

Gefietst: 60 km, via vogelplas, Duivestein/de Horsten naar Wassenaar, via provinciale weg naar Katwijk en door de duinen naar Noordwijk voor een koffie. Na de koffie via de duinen terug naar Katwijk en Wassenaar. Via de mooie weggetjes terug naar de Horsten en vanaf daar rijd ik direct door naar huis. Windkracht 3-4 tegen op de heenweg, maar door het rijden in de groep daar weinig erg in gehad. Circa 8 graden en droog. In totaal zo'n 2 uur en 30 minuten gefietst. 

De eerste voorjaarsklassieker

Zaterdag 21 maart, het begin van de lente en de dag van m'n eerste voorjaarsklassieker: de Joop Zoetemelk Classic bij wielerclub Swift in Leiden. Het is even zoeken naar de goede locatie en voor de start heb ik al zo'n 6 kilometer in de benen. Dat mag de pret niet drukken. Ik sluit snel aan bij een groepje met een lekker tempo en rij dwars door de mooie dijkjes van het groene hart en het gebied ten noorden van Alphen door de lentezon. Opnieuw met blote benen, heerlijk!

Bij de drankpost onderweg is er tijd om even de fietsen en tenues van collega-rijders te bekijken. Het ziet er profi uit, maar iedereen is volstrekt amateur en rijdt gewoon voor de lol. Groepjes haken bij elkaar aan en je kunt lekker kletsen en er is een lekkere ontspannen sfeer.

 

Vlak voordat we weer arriveren in Leiden is er een stukje met gruwelijke casseitjes... tja, je rijdt een voorjaarsklassieker, dan hoort dit er bij. 

De beloning na de casseien mag er zijn: ik heb de eerste 1.000 kilometer op m'n fiets gereden. Ik had in januari niet gedacht dat ik dat al zo snel zou bereiken. Ook had ik alleen durven dromen dat ik het zo leuk zou vinden, wat heb ik al veel mooie tochtjes gemaakt en wat is het fietsen een prima nieuwe hobby. Paul, nogmaals bedankt voor de gouden tip om te gaan fietsen! 

Bij aankomst in Leiden is er een gezellige sfeer met onvermijdelijke hoempapa-muziek. Vermoeide wielrenners liggen in het gras, maar ik stap al snel weer op de fiets om de laatste 5 km naar m'n auto te rijden. Volgende keer beter opletten met parkeren!

Gereden: 85 kilometer, waarvan 75 kilometer in de Joop Zoetemelk Classic en 2x5km van m'n auto naar de start. Flinke wind tegen (kracht 3-4), maar heerlijk achter andere renners aangereden. Snelheid vaak boven de 30-32 km/uur, maar heel weinig vermoeiheid. Route: vanaf Leiden via Zoeterwoude naar 't Geertje bij Stompwijk. Dan naar Benthuizen, even richting Boskoop en dan langs Hazerswoude en Alphen a/d Rijn naar het noorden. Daar langs ontelbare dijkjes, plassen en watertjes om tenslotte vanuit het noorden weer Leiden binnen te rijden. 

Wilsveen woensdag

Het is woensdag 18 maart, mooi weer en ik heb in de middag een paar uurtjes de tijd voor een mooie tocht. Ik stop bij het intrigerende begraafplaatsje in Wilsveen, kijk wat rond en praat even met de beheerder. Tot mijn grote verbazing is de begraafplaats nog in gebruik ("We hebben zo'n zes begrafenissen per jaar") en is er zelfs een klein stukje nieuwbouw. Wat is het hier mooi en rustig!

Dan gaat de tocht verder, eerst richting Zoetermeer en dan via de weilanden naar Stompwijk. Nu is het écht bijna lente: de eerste lammetjes lopen al door de wei en ik fiets in m'n kort broek, heerlijk!

Ook onderweg laat de lente zich zien via voorzichtige knoppen die aan de bomen verschijnen.

Statistieken van de tocht ontbreken, maar ik heb een flink stuk gefietst tot vlak voor Alphen en dan via Zoeterwoude weer terug, in totaal zo'n 55 km met lekker weer en weinig wind. Dat smaakt naar meer!

Een mooie zondag die heel koud blijkt

De zondag begint met een stralende zon. Koffiedrinken in de tuin is nog net te koud, maar het lijkt mooi fietsweer. Wanneer ik tegen half vier m'n fiets pak, is de zon verdwenen en blijkt het gewoon weer 9 graden: koud dus! Met een forse tegenwind rijd ik richting de duinen, maar dan kan ik niet verder tegen de wind in en kies ik voor de richting Noordwijk. Het fietsen gaat zwaar. De benen zijn moe na een drukke week en elk duin voelt als Alpe 'd Huez, al heb ik eerlijk gezegd geen ervaring hoe monsterlijk zwaar dat is. Het kan niet veel erger zijn dan de duintoppen deze middag, de benen protesteren!

Bij Noordwijk ben ik de alpen zat en kies ik voor lange rustige rechte fietspaden zonder heuvels. Ik stuiter van de hoge duinen over klinkerweggetjes naar beneden, naar de polder en rijd via de provinciale wegen via Katwijk en Rijnsburg naar Wassenaar. De tegenstelling in welvaart valt op. Na de kleine huisjes bij de vissersdorpen rijd ik langs kapotte kassen, vervallen schuren en oudere huizen. Bij de Wassenaarse golfclub worden de huizen plots weer groot én duur. Er komen veel oude volle bomen en het land is weer rijk. 

Zuid Holland laat me vaak de tegenstelling vol-leeg zien, vanmiddag was het de tegenstelling arm-rijk die opviel. Waarom is Wassenaar eigenlijk zo rijk en hoe kan het dat er op kleine afstand van zo'n rijk dorp zulke kleine arme dorpen zijn ontstaan? 

Zondag 15 maart, 55 kilometer gefietst in 2.10 minuten. 9 graden, windkracht 4 westenwind, droog. Gemeen koud weer dat tegenviel! Vanuit huis naar de spoorbaan, dan richting Den Haag langs de volkstuintjes, via Mariahoeve doorsteken bij de tuin van Huis ten Bosch en dan onder de grote weg door over Duindigt. Bij de golfclub over de landscheidingsweg heen en dan het fietspad richting Scheveningen volgen. Bij Scheveningen de duinen in en het lange fietspad via Meijendel en de Wassenaarsche slag naar Katwijk en door naar Noordwijk. Vanaf Noordwijk over de provinciale weg naar Katwijk, door naar Rijnsburg en dan via de provinciale weg naar de koffietent bij de Wassenaarsche Slag. Dan door de bebouwde kom van Wassenaar en over de provinciale weg langs de Horsten naar Voorschoten. Tot slot via de spoorbaan naar Duivenvoorde en via de grote weg terug naar Leidschendam. 

Druk-druk-druk, dus even een kort rondje fietsen

De werkweek is razend druk en klanten vragen veel van me. Voor een ZZP-er is dat altijd mooi, want veel werk betekent ook een leuk inkomen (en geld voor mooie fietsspullen!). Helaas heb ik deze week vrijwel geen tijd om echt uitgebreid te rijden, dus moet ik het houden bij een snel rondje op en neer naar Voorschoten in de ochtend, zodat ik weer op tijd terug ben om voor m'n klanten aan de slag te gaan. 

Ik rijd vandaag vrijwel hetzelfde rondje als ik op m'n eerste zaterdagochtend in januari maakte, alleen fiets ik nu in tegengestelde richting. Bij de vogelplas bedenk ik me dat het een mooi moment is voor een 'benchmarkfoto', op precies dezelfde plek als de foto's van m'n eerste rit. De foto toont hoeveel beter het weer op deze ochtend in maart al is, vergeleken met het koude januari. Het is nog steeds koud en wolkerig, maar voorzichtig krijgt de zon wat warmte en de crocusjes langs de weg verraden de komst van de lente. Fietsen in korte broek? Dat kán toch niet lang meer duren? 

Woensdag 11 maart, 17 kilometer gefietst in 47 minuten. Vanuit huis naar de spoorbaan, langs de spoorbaan tot in Voorschoten, dan door het dorp naar de brug over de Vliet, om de haven heen en via het fietspad langs de Vliet terug naar Leidschendam. Ongeveer 10 graden, lichte wind kracht 3 van de zijkant. Benen zijn moe en hebben geen zin om hard te rijden, dus doe ik het rustig aan. 

Schoon licht ende klareheydt bij Delft

Hoewel ik in de kleine twee maandjes dat ik nu fiets al ontzettend veel routes heb leren kennen, blijft het af en toe zoeken. Rode bordjes met duidelijke richtingen voor fietser zijn dan ook nog steeds een welkome afwisseling in het landschap. Even stoppen, even peinzen: hoe staat de wind, hoe voelen de benen, hoe kan ik om de stad heenrijden? Dan even snel tijd voor een plaatje... en ik spring weer op de fiets om snel verder te trappen. 

Nederland mag dan bekend zijn om z'n molens, Zuid Holland wordt bij mij zo langzamerhand bekend om z'n afgetopte molens zonder wieken. Bij bijna elke tocht kom ik er wel eentje tegen, ook vandaag in de Delftse Hout staat er weer één.

Terwijl ik pal richting Delft rij, vraag ik me vertwijfeld af of ik voor dat grote pand van IKEA nog een mooi fietspad tegenkom. De goden zijn me goed gezind: ik ontdek een prachtig paadje door het park en merk helemaal niets van de zaterdagmiddagdrukte bij de Zweedse meubelzaak. In plaats daarvan toer ik langs een prachtige oude boerderij bij Delfgauw, hemelsbreed nog geen kilometer van het IKEA-gekkenhuis op zaterdagmiddag. Wat kan lekker fietsen soms toch een goede keus zijn!

Tussen Oude Leede en Berkel is de weg afgezet door politie. Er komen een aantal agenten op motor langsgezoefd en dan zie ik in de verte een best indrukwekkend peloton aankomen over de dwarsweg: er is hier een koers. Het is absoluut onduidelijk hoe groot of professioneel deze wedstrijd is. Ik vind in ieder geval dat de mannen mooie fietsen en kleren hebben en ben ook onder de indruk van de grote karavaan met volgauto's vol fietsen op het dak. Daar rijdt een klein kapitaal voorbij!

Onder de rook van Zestienhoven liggen prachtige vogelplassen. Dus waarom zou je daar als jong stelletje ooievaars met de lente op komst niet alvast op zoek gaan naar een mooi plekje? Op de foto oogt het ver weg, maar de diertjes zitten op nog geen 30 meter afstand van de weg. Mooi!

Voordat ik weer richting huis koers, werp ik nog één laatste blik op al het moois dat de omgeving van Delft me vanmiddag heeft geboden. Ik zie een karakteristiek 'gezicht op Delft' met aan de linkerkant de grote blauwe hallen van IKEA en rechts de oude torenspits van de Nieuwe Kerk en daarboven de prachtige wolken met daarboven wat zon. Bij de ontstaansgeschiedenis van de kerk hoort overigens een mooie oud verhaal: 

In januari 1351 knielt een als zonderling bekend staande bedelaar neer op de Markt in Delft. Zijn naam is broeder Symon. Volgens de ‘Beschrijvinge der Stadt Delft’ uit 1667 komt een zekere Jan Col hem wat eten brengen. Hij wordt door Symon aangesproken met: “O myn uytverkooren live vriendt en siedt dy niet den Hemel open?” Beiden kijken in de lucht en zien daar, volgens de overlevering, een ‘goude Kerck’, gewijd aan Maria. De bedelaar sterft kort daarop, maar Jan Col blijft dertig jaar lang, telkens op diezelfde januaridag, een ‘schoon licht ende klareheydt’ zien op de plek die broeder Symon heeft gewezen. Hij vindt dat er op die plaats een kerk moet komen. Wanneer twee ‘sonderlinge devote Bagynen’ het verzoek steunen en een van hen bovendien de stigmata van Christus aan het kruis vertoont, besluit het stadsbestuur ‘by consent’ op die plek een kerk te bouwen. Pas wanneer die er staat en gewijd is, verdwijnt het jaarlijkse visioen van Jan Col.

Vanaf vandaag kijk ik met andere ogen naar het wondere licht achter de wolken bij Delft...

Gefietst: 49 kilometer in precies 2.00 uren. Windkracht 3-4, 11 graden en droog. Voor het eerst gereden met zomerhandschoenen en dat voelt prima want ik heb veel meer gevoel over m'n fiets. Onder het Campagnolo-winterjack alleen de windbreaker met korte mouw en dat is meer dan genoeg. Nog wel een korte fietsbroek met daarover een hardloopbroek en overschoentjes aan. 

Route: Vanuit huis naar de Vliet en langs de drie molens bij Stompwijk in de richting van Nootdorp. Aan de noordkant langs/door Nootdorp en dan de Delftse Hout in, deze via IKEA verlaten bij Delfgauw. Vanaf Delfgauw lange weg rechtdoor naar Oude Leede en rechtdoor over kleine wegen tot aan Zestienhoven bij Rotterdam. Langs het vliegveld over het fietspad bij de grote weg, dan langs de A13 richting Delft. Voor Delft rechtsaf richting Oude Leede, dan weer naar Delfgauw via Nootdorp richting huis, nog even een extra lusje langs de golfbaan bij Zotermeer en dan terug naar Leidschenveen, over de A4 heen en via de Vliet terug naar huis. 

Zaterdag + zuidenwind = Delft

Omdat de wind tegen in de vorige tochten me minder goed beviel, kies ik er vandaag voor om tegen de wind in te vertrekken, langs de Vliet richting Delft. Voorbij Delft beland ik in een roeiwedstrijd. Supporters fietsen mee en roepen vanaf de overkant van het water volop aan moedigingen. 

Ten noorden van Delft duik ik de prachtige polder in, vol mooie fietspaden. Het is even opletten bij de hondenwedstrijd (jachthonden?) met een heuse 'wachtkamer' en heel veel mannen met groen-bruine jacks. Dan heb ik de weg weer voor mezelf. 

Op de foto's laat ik vaak het schilderachtige landschap zien, toch geniet ik ook van de rommel die er onderweg te zien is. Boerenerven vol machines, dekzeil en 'ouwe pruttel'. Niet alles hoeft voorzien te zijn van een hekje en randje, de vertrutting in Nederland is al erg genoeg, rommel ruig is ook OK. 

Datum: zaterdag 28 februari, 53 km gefietst, 2.08 minuten, 11 graden, windkracht 3, gemiddeld 25 km/huur. Vanuit Leidschendam langs de Vliet langs Voorburg en Rijswijk naar Delft. Via de Brasserskade over de snelweg, dan over het fietspad naar het noorden en weer onder de snelweg door. Dan via een stukje stad en het universiteitsterrein aan het noorden uit Delft en langs het water. Bij de Zwetheul over het water en dan terug richting Delft, vlak voor Delft naar links de polder in. Lekker een groot rondje en via de zuidrand van Kethel weer terug naar de Zweth. Vervolgens via Oude Leede naar Nootdorp en via Leidschenveen over de A4 en langs de Vliet via Voorburg weer naar huis. 

Zakenlunch in Gouda

Vandaag heb ik tussen de middag een 'zakenlunch' met collega-ZZP-er Ronald op de markt in Gouda. Een mooie aanleiding voor een tochtje door een ander gebied. Met de trein rijd in naar Gouda en na de lunch begin ik aan een stevige tocht. Eerst richting Haastrecht, daarna duik ik de polders in via Stolwijk naar Gouderak. 

Wat mij als achterhoeker opvalt is dat Zuid Holland tegelijkertijd zo ruim maar ook zo benauwd is. Enerzijds zie je grote verlaten weilanden, geflankeerd door lange sloten vol water, maar anderzijds zijn de wegen en bebouwing zo krap, ongelofelijk! Ik ben gewend dat het landschap veel kleinschaliger is: meer bomen, struiken en een horizon die schuil gaat achter bossen. Aan de andere kant ben ik ook gewend aan ruime wegen en dorpen waarin de huizen ver van elkaar liggen. Je ziet tijdens het fietsen ook in de verlaten gebieden heel goed de polderproblematiek terug in de infrastructuur. Daar waar wordt gebouwd, moet de ondergrond worden verstevigd en dat kost geld. Dus zijn de wegen smal en staan huizen dicht bij elkaar. Intuïtief voelt het voor een achterhoeker als ik vreemd aan, maar het is ook mooi en ik verwonder me er elke keer weer over. 

Terwijl ik door de polders tussen Haastrecht en Moordrecht fiets wordt de lucht loodgrijs en het begint het te regenen, toch blijf ik neuriën "langs het tuinpad van m'n vader, zag ik de hoge bomen staan...", de sfeer uit 'Het Dorp' van Wim Sonneveld past uitstekend bij de vele rijen bomen die ik passeer. Het is grappig om te bedenken dat in het liedje wordt gezongen over "minirok en beatle-haar", iets wat voor mij uit een periode is waarin ik nog niet eens was geboren. Zal ik later een liedje maken waarin ik vol melancholie terugkijk op de minirok en het beatle-haar? 

Bij de fietstochten van vorige weken zag ik ze ook af en toe al, nu staat het er vol mee: sneeuwklokjes. Ze zijn prachtig en ze maken me ongeduldig. Ik kan niet wachten totdat ze worden afgewisseld door de krokussen van eind maart, de narcissen en tulpen van april of de pinsterbloemen. Van mij mag de lente komen, al was het maar om dan eindelijk eens te voelen hoe het is om te fietsen met blote benen en een shirt met korte mouwen!

Terwijl ik enthousiast richting Moordrecht fiets bekijk ik tijdens een tussenstop de kaart wat beter: oei! Er blijkt hier helemaal geen weg te lopen over het water, er is alleen een heel klein stippellijntje. Staat dat voor een pontje dat in de zomervakantie op zaterdagmiddag eens per vier uur vaart? Gelukkig kom ik even later een bord tegen waarop Moordrecht staat aangegeven met als onderschrift 'alleen voor fietsen', dat zal dus wel loslopen. In Gouderak kom ik uit bij een klein pontje dat me direct naar de overkant brengt. Wat mooi! Nu voelt deze middag als een échte tocht!

Na de omzwervingen in de polders onder Gouda heb ik al flink wat kilometers in de benen, ik kies na Moordrecht voor de veilige weg naar huis via Benthuizen en Zoetermeer. Daar valt me opnieuw op dat ook nieuwbouw gewoon mooi kan zijn. Er staan vele huizen rond de Noord Aa, maar het ziet er gewoon prima uit. Was de bebouwing overal in Nederland maar zo mooi in het landschap verweven!

Na een flinke rit zit de tocht er op. Ik ben nat en koud en zowel de fiets als ik zijn: VIES! Ondanks dat was het enorm de moeite waard. Superleuk om eens een ander traject te fietsen, wat een afwisseling. Welk treinstation zal ik de volgende keer als startpunt nemen? 

Gefietst: 62km, 2.34 minuten, gemiddelde niet gemeten maar lag laag vanwege heel veel foto's en stops om de route te bepalen. Ongeveer 6 graden, wind mee of zijwind kracht 3-4, veel regen. Route: vanaf de markt in Gouda de stad uit richting Haastrecht, daar de polder in richting Stolwijk en door naar Gouderak. Met de pont naar Moordrecht, onder de A20 en de A12 door naar Moerkapelle, naar de rand van Zoetermeer en dan naar het noorden via Benthuizen terug naar de Noord Aa, rondje om de Noord Aa, via het centrum van Stompwijk over de 'kasseien' rechtstreeks naar de tunnel onder de A12 bij Leidschendam.