Superhard en aanklampen

Vandaag wordt het m'n tweede rit met de toerfietsers van TC Zoetermeer. De hoofdgroep gaat minimaal 140km fietsen, maar ik wil m'n pootjes nog wat rust gunnen en besluit met de 90km groep mee te gaan. Dat is dan wel minder ver, maar het blijkt zeker niet minder vermoeiend te zijn. We starten rustig richting Wassenaar, maar bij de eerste klim richting duinen begint iedereen te jagen en voel ik... die benen zijn inderdaad lang niet fit vandaag!

Via Katwijk en Noordwijk rijden we naar Noordwijkerhout. In de dorpjes gaat het even wat rustiger (lees: 28-30km/uur, een tempo dat sommige Tol-vriendjes onverantwoordelijk hard zouden vinden...). Maar zodra er duintoppen in zicht komen gaan de mannen vól jagen. Ik probeer dapper aan te haken, maar moet bij menig topje lossen. Toch kan ik tot vlak voor Noordwijkerhout blijven aanhaken en dan moet ik er echt af. Gelukkig is het dan snel tijd voor twee lekkere cappucino's en een grote punt met ultiem veel slagroom. Al die calorieën doen met goed en verfrist spring ik weer op de fiets.

We rijden een prachtig rondje. Via Lisse rijden we naar de Kaag en volgen we de brede wateren met overal pontjes. Bij Oude Wetering gaan we naar het Braasemermeer. Dan komt er weer een nieuwe ervaring in mijn nog korte fietsleven: ik rijd lek. Gelukkig is er een ervaren reparateur in de groep en voordat ik goed en wel m'n telefoon kan pakken voor een foto is de band van de fiets, van het wiel, ligt de nieuwe band er al weer op en zit de nieuwe band alweer in m'n fiets. Handig en alle hulde aan Frans!

Na deze stop rijden we pittig door met een tempo dat meestal tussen de 30-35km/uur ligt. Het rijden gaat nu lekker. Ik zorg dat ik goed in de groep blijf en we rijden over mooie brede wegen zonder al teveel scheuren of palen dus het fietsen is zowaar ontspannend. Onderweg herken ik af en toe een kruising of weggetje, maar het is me een raadsel hoe we uiteindelijk op de weg naar Gelderswoude en Benthuizen uitkomen. Daar ruiken de heren de stal. In superhoog tempo jagen we over de weg en ik probeer zo lang mogelijk aan te haken bij een tempo dat richting 40km/uur gaat totdat het me letterlijk zwart voor m'n ogen wordt. Helaas moet ik dan lossen, maar vervolgens rijd ik ontspannen met de 35km/uur groep door naar de Noord Aa, waar onze wegen zich splitsen. Het laatste stukje kruip ik met een tempo rond de 25km/uur naar huis. M'n pootjes zijn moe! Maar wat was dit mooi fietsen. Ik ga me zowaar nog een wielrenner voelen in plaats van een  toerfietser.

Gefietst: 105 km in 3.48 uur met een gemiddelde (totdat ik naar huis rijd bij de Noord Aa) van bijna 28 km/uur. Via Wassenaar, Katwijk en Noordwijk naar Noordwijkerhout. Dan via Lisse, de Kaag en Oude Wetering naar Hazerswoude en Gelderswoude en dan via de Noord Aa naar Stompwijk en via de grote weg langs Duivenvoorde terug naar huis.

Hele snelle nieuwe vriendjes

Vandaag meld ik me voor het eerst bij de de toerfietsers van TC Zoetermeer. Tijdens het mountainbiken was er al aangekondigd dat de heren met een flink tempo rijden en dat blijkt helemaal te kloppen. Met een snelheid die continu boven de 30km/uur ligt, jagen we door de polders. Toch fietst het allerminst zwaar, omdat de heren zeer gedisciplineerd in de groep rijden en kiezen voor mooie lange fietspaden. Pas na bijna 60km is het tijd voor de koffie, bij m'n vriendjes van de Tol zat de tocht er dan soms al bijna op!


Op de pitoreske markt in Breukelen strijken we neer voor koffie en er wordt zowaar heerlijke cappucino geserveerd. Dan rijden we in hoog tempo verder en gaan zeker niet rechtstreeks terug, maar met de nodige omwegen die allemaal langs mooie lange fietspaden lopen.

In één tocht zie ik routeborden die me vertellen dat ik minder dan 15km afzit van Utrecht en van Amsterdam, terwijl Rotterdam op 20km afstand lag: een record. Ook qua totaalafstand rijd ik vandaag een absoluut record: 138 km, terwijl ik eerder 85 km al superver vond. Hoewel ik nog nooit zo ver en hard heb gereden, ben ik na afloop niet eens echt moe. Ik voel vooral de binnenkant van m'n hand boven m'n duimen van het hangen in het stuur en heb een beetje zadelpijn. Moe ben ik niet echt. Ga ik dan nu écht fietsconditie krijgen?

Helaas gaat er thuis bij het uploaden van de foto's van de rit wat mis, waardoor dit de eerste rit wordt die het echt zonder foto's moet doen op m'n blog. Jammer! Wat wel weer leuk is, is dat je de gereden route zelf kunt downloaden of nalezen op Bikely.

Gefietst: 138km in 5 uren met een gemiddelde van 27,1 km/uur. Ongeveer 17-23 graden, windkracht 1.

Een rit met een oranje tint

Op dinsdag is het tijd voor een zeer casual rit. Vanaf Leidschendam rijdt ik via Voorschoten naar Duinrel om pa en ma op te halen, met twee tantes. Dan rijden we een lekker tochtje via Duindigt en het Haagse bos naar het centrum waar we plaatsnemen op de harde houten banken van de oranjetribune om te kijken naar het spektakel dat prinsjesdag heet.

Met twee sjieke elektrische fietsen en twee vrolijke felgroene gehuurde fietsen maken we een lekker tochtje. Bij thuiskomst staat m'n teller op 30km, maar doet m'n heup een beetje vervelend vanwege die harde banken. Het fietsen door de haagse bossen was echter heerlijk.

Gefietst: 30 km van en naar Den Haag (heenweg via Duinrel), ongeveer 17 graden, droog, windkracht 2.

Pijnlijke heup en helend landschap

Vanavond staat er opnieuw een tochtje op de mountainbike op het programma met de fietsers uit Zoetermeer. Helaas blijkt na één rondje al dat de heup niet wil meewerken. Vorige week vrijdag heb ik gesurfd. Dat was erg mooi, maar ook intensief, zo'n hele middag in de branding bij windkracht 6. Zondag deed m'n heup flink pijn. Dat is ondertussen weer over, maar nu bij het stuiteren door de kuilen gaat hij toch irriteren en mountainbiken is vanavond niet verstandig. Balen! Ik laat de groep in de steek en besluit een via een rondje Stompwijk naar huis te rijden.


Tijdens het fietsen onderga ik de helende werking van het mooie Zuid Hollandse landschap. Ik begin al balend op de fiets, vanwege de pijnlijke heup en de gestaakte training, maar al snel kijk ik vooral naar de verre horizon, de koeien in de weilanden en de grote groepen ganzen die in het gras grazen voordat ze over een paar weken aan hun tocht naar het verre zuiden beginnen. Wat is het hier mooi!

Na een week hard werken, verjaardagsdrukte en (te) weinig fietsen was ik alweer vergeten hoe mooi het land is op minder dan tien minuten fietsen van m'n huis. Ik rijd via Stompwijk naar de vogelplas en toer dan richting langs de Vliet richting Leidschendam over het allermooiste weggetje van Nederland. De zere heup is alweer vergeten en ik ben gelukkig, zoals zo vaak na het fietsen.

Gefietst: 25 kilometer op de mountainbike, ongeveer 16 graden, windkracht 3.

Nieuwe vriendjes?

Nu het voetbalseizoen weer gaat beginnen, wordt het fietsen op zondagochtend bij de Tol een stukje lastiger, dus ben ik op zoek naar andere clubjes in de regio die niet op zondag rijden. In Zoetermeer lijkt een veelbelovende groep te zitten: ze rijden op dinsdag, donderdag en zaterdag. Bovendien hebben ze een groepje dat op woensdag op de mountainbike op pad gaat en daar sluit ik me deze avond bij aan.

Het parkoers is bekend: de eindeloze paadjes en weggetjes rond Snow World. We gaan niet echt ver, maar rijden in een lekker pittig tempo omhoog én omlaag. Dit is duidelijk veel intensiever dan dat dieselen op de lange rechte paden en bovendien moet je geconcentreerd blijven rijden. Toch gaat het gedurende de avond steeds lekkerder. Ik krijg meer gevoel over m'n fiets en stuiter lekker rond door de kuilen. Mountainbiken is ook leuk!

Gefietst: 30 km, waarvan 15 op het parkoers en 2x7km van en naar de route toe. Ongeveer 18 graden met af en toe wat miezerige regen, verder droog. Windkracht 3.