Nu wil ik racen!

Zondag 28 februari zijn de wegen eindelijk weer vrij van ijs, sneeuw en pekel. Dat het daarbij regent dat het giet kan me niet deren: ik wíl vandaag op de racefiets weg. Dat blijkt nog niet mee te vallen, want m'n trouwe stalen rosje heeft lang in de schuur gestaan. Eerst ben ik 20 minuten aan het prutsen met het oppompen van bandjes (hoe werkt die nieuwe fietspomp?) en het goed zetten van de kilometerteller (waarom zit dat wiel er verkeerd om in?), maar dan kan ik eindelijk op pad.

Al bij de eerste kilometer voel ik: dit is vertrouwd en dit is heel erg goed. Hoewel ik maanden niet meer op de racefiets heb gezeten, voelt het als vanouds. M'n fiets zit als gegoten en zonder enige moeite rijd ik 26 km/uur. Ik kies voor de wind en regen tegen en koers lekker langs de Vliet naar Leiden. Daar dwaal ik wat rond over weggetjes en paadjes en via Zoeterwoude en 't Geertje maak ik nog een extra lusje om Benthuizen. Gewoon omdat fietsen zo leuk is. Totaal natgeregend koers ik tenslotte op hoge snelheid met wind in de rug over de dijkjes naar Stompwijk en dan weer naar huis. M'n armen en billen voelen dat ik lang niet meer heb gereden, de benen willen nog wel veel langer koersen. Dit voelt goed, ik ga proberen om van de week snel de fiets weer te pakken en anders neem ik volgend weekeinde de tijd voor een langere tocht. Fietsen is leuk!

 Gefietst: 40 km in 1.37 minuten. Ongeveer 6 graden en windkracht 3-4. Veel regen. Vanaf Leidschendam over het fietspad langs de A4 naar Voorschoten, dan via de Vliet naar Leiden. Door het park en dan over de A12 naar Zoeterwoude. Door het dorpje en dan richting Benthuizen/'t Geertje. Een lusje om/door Benthuizen en dan terug langs de Noord Aa en dijkjes naar Stompwijk. Over de A4 en bij de Knip over de Vliet, via de grote weg Voorschoten-Leidschendam weer naar huis.

Piepklein rondje over de dijkjes bij Petten

In de voorjaarsvakantie is het weer tijd voor een bezoekje aan het vakantiehuisje in Sint Maartenszee. Hoewel ik op maandag wordt geveld door een buikgriep, voel ik me op dinsdag beter en ga ik eind van de middag op de vakantiefiets (geen versnellingen, beetje terugtraprem, charmant mandje aan het stuur) een rondje over de dijkjes rond Petten doen.

Hoewel de techniek van de fiets nergens op lijkt, is dit toch het 'ultieme-rondje-fietsen-gevoel'. Het gaat niet om snelheid, afstand of prestaties. Het enige doel is lekker buiten zijn en genieten van het fraaie wijdse hollandse landschap. Dat lukt uitstekend! Het zonnetje staat laag over de kale weilanden, overal zijn vogels en nog nooit leken de luchten zo wijd en was de horizon zo ver.

Op dit uitgestrekte land met de hoogste windmolen-dichtheid van Nederland toer ik relaxed rond. Wat kan genieten eenvoudig zijn!

Gefietst: 14 kilometer in een uurtje (inclusief winkelen bij 'Bike behind the dike' in Petten), ongeveer 4 graden, windkracht 4-5. Vanaf St Maartenszee langs de weg naar Petten, dan dwars op de zee naar Burgerbrug en door naar de hoge oude dijk. Over de dijk (koude wind!) naar St Maarten en met de wind vol in de rug weer terug naar het vakantiehuisje.

Vossenjacht wordt sneeuwjacht

De winter van 2010 gaat in de boeken als een 'rommelwinter': veel ijs en sneeuwbuien, maar te weinig kraakheldere nachten voor een elfstedentocht. Als fietser krijg je hier ook een tik van mee, want waar de gemeentes klagen over tekorten aan strooizout, hebben we er als fietsers teveel van en ligt er zoveel pekel op de weg dat het jammer is om op je mooie fiets te rijden. Ook toerclub De Tol krijgt haar portie van de rommelwinter: continu worden vossenjachten afgelast vanwege sneeuw of regenen de uitgezette pijltjes weg in regenbuien op de vroege zondagochtend.

Ook op zondag 14 februari is het raak. Het voetballen is afgelast (lees: ik ben geen oppas voor de kinderen en kan fietsen), maar helaas begint het rond acht uur lichtjes te sneeuwen en zijn de pijlen van de vossenjacht onzichtbaar. Met een viertal fanatiekelingen besluiten we toch lekker even te gaan rijden. Via Rijswijk gaan we naar Delft, waar we bij de Zweth een lekker bakkie doen.

Het blijkt al gauw dat de andere drie toch een stukje fanatieker hebben gefietst dan ik: m'n benen voelen loodzwaar en ik kan het tempo van 27km/uur echt niet bijhouden met m'n mountainbike. De mannen laten zich echter van hun galante kant zien en gaan keurig wat rustiger rijden. Met z'n vieren rijden we via Zoetermeer terug en zo hebben we toch een lekkere 40km gereden.

Gefietst: Ongeveer 2 graden, lichte sneeuw en windkracht 2-3, ongeveer 40 km gereden. Via de Vliet naar Rijswijk en door naar Delft. Door de stad naar de Zweth, daar een bakje koffie. Dan over het fietsbruggetje over het water richting de A13. Dan richting Zoetermeer en via Leidschenveen terug naar huis.

Over voetballen, fazanten en Thea Beckman

Op zaterdag 23 januari heb ik opnieuw tijd en zin voor een lekker tochtje rijden. Vorige week was het een rustige 35 kilometer, de target voor vandaag is 'relaxed maar net wat meer'. Ik begin met een kort ritje naar de voetbalvelden in Delft om zoon Floris te zien spelen. Het ziet er wat raar uit, zo'n moeder langs de kant met fietshelm en warme kantoor-winterjas er overheen, maar leuk is het wel! Daarna gaat de tocht snel de polder in, door de mooie rietlanden onder Zoetermeer.

 

Ik voel me plots haast thuis in de rietlanden van het Kampen van Hasse Simonsdochter (ken je klassiekers, zoals Thea Beckman) en zie zowaar een fazant rondlopen. Had ik nu m'n pijl en boog maar mee...

Dat in de verte het geruis van de A4 hoorbaar is en er een trein langs komt razen doet geen afbreuk aan het fietsplezier. Sterker nog: het laat helemaal zien hoe mooi en veelzijdig een zaterdagmiddag in januari in Zuid Holland kan zijn.

Gefietst: 48 km, in zo'n 2 uur. Ongeveer 5 graden en droog (zomerhandschoenen!). Gereden: via de Vliet naar Delft, dan via Pijnacker naar het natuurlijkgebied onder Zoetermeer, onder de snelweg door, langs Snowworld tussen de weilanden door naar Stompwijk, richting A4 en net over de snelweg rechtsaf langs de Vlietlanden, om de zeilershaven heen weer langs de Vliet terug naar Leidschendam.

Een klein rondje op de koude zaterdag

Op zaterdag 17 januari is de meeste sneeuw weer van de weg en is het hoog tijd voor een rondje fietsen. De duinen liggen er rustig bij, in allerlei tinten bruin op de grond, met een strakke kale blauwe winterlucht aan de horizon. Mooi!

Op de Vliet ligt er, net als bij m'n eerste tochtjes in januari een jaar geleden, weer ijs. Iets meer dan een week geleden reed ik hier nog op de schaatsen, nu ijs alleen nog voor de eendjes veilig.

Wie zei er dat de randstad druk is? Kale lange weilanden worden alleen bevolkt door ganzen. Daar zijn er dan wel weer heel veel van...

Gefietst: 35 kilometer in anderhalf uur, lichte vorst en droog. Route: Clingendael, Scheveningen bij gevangenis de duinen in, door de duinen tot Wassenaar, langs de grote weg naar Voorschoten, via de spoorbaan naar de Horsten en dan via de Knip langs de Vliet naar Leidschendam.