Het nieuwe jaar begint vaak met vooruit kijken, maar in het geval van m'n rondjes fietsen ook met een flinke portie nostalgie. Ik heb precies een jaar geleden m'n eerste fiets aangeschaft en ben vanaf dat moment gevallen voor de magie van het fietsen. M'n blog dateert van net een jaar geleden en voor het eerst in m'n fietsleven is er een 'vorig jaar' waar ik m'n tochtjes mee kan vergelijken. Kortom: de jaarwisseling is een memorabel moment. Ik heb nog bar weinig ambitie of fietsplannen voor 2010. Veel verder dan 'veel mooie rondjes fietsen' gaan m'n plannen niet, maar is dat eigenlijk niet de mooiste ambitie die je kunt hebben? Vrij van verplichtingen en 'moeten' gewoon genieten van het landschap en de lol van het fietsen. Zo ben ik een jaar geleden begonnen en zo ga ik er in 2010 lekker mee door!
Tijdens het fietsen voel ik me vaak uitverkoren dat ik het geluk en de tijd heb om zomaar in dit mooie landschap te mogen fietsen. Heel af en toe kwam daar een wens bij: wat zou het mooi zijn als je in onze regio op meer plaatsen kunt mountainbiken, dan alleen op het parkoers in Zoetermeer. Deze wens is een engel vervuld, want een paar weken terug was er prachtig nieuws op de site van m'n fietsclub in Zoetermeer: er is een nieuw (lang!) mountainbikeparkoers. Ik voel me uitverkoren met het vervullen van deze wens en heb na alle sneeuwval en een weekje weg in de kerstvakantie vandaag eindelijk tijd om de route te testen.
Vol goede moed begin ik in Leidschdam aan de route. Het is maar goed dat ik het gebied goed ken, want tot na Leiden kom ik geen enkele wegwijzer tegen, hoewel er wordt gesuggereerd dat het om een bewegwijzerde route gaat. Wellicht moeten er nog flink wat pijlen worden geplaatst en rijd ik te vroeg? Dat ik de weg slecht kan vinden mag de pret niet drukken: ik rijd door prachtige rustige winterlandschappen die worden gedomineerd door grote zwermen vogels in de lucht en lange weilanden vol ganzen en eenden.
Doordat ik geen bordjes zie, mis ik een stuk van de route, maar vlak naast het verharde fietspad loopt een lekker ruig ruiterpad. Bij gebrek aan paarden ligt het er verlaten bij en daar breng ik snel verandering in. Ik stuiter door de kuilen, voel me weer acht en vermaak me uistekend: dit is leuk!
Bij Zoeterwoude rijd ik verkeerd en mis ik een groot stuk van de route, maar het voordeel is dat ik langs m'n favoriete paadjes (parallel aan de A4) kom, waar ik als vanzelf ga neuriën over 'het tuinpad van m'n vader'. Vol goede moed rijd ik door de weilanden en maak een extra lusjes vanaf Stomwijk over de dijkjes richting 't Geertje. Daar zie ik plots weer de bordjes en pak ik nog een mooi stukje langs de waterplas mee. Als de rest van de route straks net zo goed wordt bewegwijzerd en net zo mooi is, dan hebben we er een prachtige fietsroute bij in de regio. De engel moet nog even aan de slag, maar dan mag het resultaat er ook wezen!
UPDATE: Begin maart is de mountainbike-route helemaal uitgezet met pijlen en rijklaar. Je kunt er hier meer informatie over vinden.
Gefietst: 37 kilometer in 1.50 (veel gestopt voor foto's!). Ongeveer 2 graden, windkracht 2. Hier en daar nog lichte sneeuw en ijs op de weg, maar grotendeels ijsvrij. Onverharde ondergrond wel wat hard vanwege de vorst. Gefietst volgens de route op het kaartje, maar bij Zoetermeer te snel naar rechts gegaan en via Stompwijk naar de Zoetermeerse plas gereden.